.jpg)
සයුරු තෙර රළ පෙනෙන මානෙක
විසුල වැලි මාළිග
තනා
ඔබේ රුව සුදු
වැලි තලා මත
නිදි වරා සිතුවම් කළා
පෙන පබළු අමුණා සුදෝ සුදු
සොඳුරු සිරියහනක් තනා
ඔබ කැමති කවි ලියා පෙති මත
වන මලින් වියනක් කළා
වසත් කල මේ දැන්
එතියි සිතු
කල්පයක් ගෙවිලා ගියා
වියළි තොල දිය යදින සවසක
ගිමත් කල නිමවා තියා
සිහිල ගෙන දියරළක්
සපැමිණ
වැලිකතර උයනක් කළා
ස්නේහයක පෙර පුරුදු සුවඳක්
හදවතේ ගල්වා තියා
මතක එළියක් ඉතිරි කොට හෙට
ආ සැණින් පිටවී ගියා
කල්පයක් මා සමඟ උන් සිත
රළ අතර සැඟවී ගියා
Photo by Taryn Elliott:.pexels.com
නටුව හල මිලින මල්
රැගෙන යන සුළං
රැල්
මල් හෙටත් පිපෙන බව කීවේ
අද ලෙසම හිරු හෙටත්
රැස් දහර නෙවෙනස්ව
ගෙනෙන බව සඳු රැයෙම
කීවේ
නැගී එන පුර සඳක්
නිවී යන බව හෙමින්
නිදිවරා තරු බලා උන්නේ
හිරුත් නැති සඳුත් නැති
ගිරි සිරස මත දිලී
එකම තරුවකි අඳුර බින්දේ
ඇසිල්ලෙක ඇස වැසී
තරුව වැටුණිය ලිහී
ඒ කන්ද නෑ තාම දන්නේ
දැවී සැඩ හිරු ගින්නේ
තෙමී ගල්වෙන පින්නෙ
ඒ තරුව දකින තුරු ඉන්නේ
පිසින මද නල
තුටින
ගලන ගං දිය සොබන
පමණි දුර සිට දනෝ වින්දේ
කඳුළු උණු දිය උනන
ළසෝ සුසුමක් නැගෙන
කැකෑරෙන යමහලක්
කන්ද සඟවන බවක්
කිසි කෙනෙක් නෑ තවම දන්නේ
.jpg)
Photo by Tai's Captures on Unsplash
අහක ලූ දඩු කඩින් ඉපදුනි
පයින් මැඩ රළු බිමේ ඔපවුනි
පාට දෙකකින් බෙදී වෙන්වුනි
කඩු අමෝරා සටන් ඇරඹිණි
කපන උන් උඩට
කැපෙන උන් අහකට
කැපූ කල ආදරෙන් හාදු දී
කැපුනු කල තූ! කියා නිගරු දී
අඳ බාල උන් ඔහේ අදින අතකට ඇදී
රාමුවක ඉමු ඇලී
ජිවිතය පුස් බැදී
අපේ ඉරණම උන්ගෙ සෙල්ලමකි නැති බැඳී
කැපූ උන් කැපුන
උන් යළි එකට මුණ ගැසී
අඳුරු අගු පිලට වී දිවි ගෙවමු හිරිවැටී
ඇදපු උන් මධු සාද ජය නදින් බිහිරි වී
අපි අපිම කැති ගාමු හෙටත් දෙපසට බෙදී
අපි ඉත්තෝ!!
හිරු පිපී හිනැහෙද්දී -ලා රතු
අහස් ගැබ තටු -සලා ඉගිලෙන
විහඟ ගී නද -අසනු ලොබ වී
ළපළු කන් පෙති -මවා තුරැ හිස
පන ලබා නව -අගිසි මත රතු
කැකුළු මල් තුඩ -සුවඳ විහිදෙන
ඔබ රැගෙන එන -වසන්තය මග
නතර කොට මා -අතින් ඇදගෙන
ඔහුගේ අභියස -පුදුම කරනට
ගෙවෙන හැම තත්-පරය අග ඔබ
එතැයි මම මග -බලා සිටියෙමි.
හිරු වසා කළු -වළාකුලකින්
වියරු සුළගක් -තොල සපාගෙන
අහස කැළඹී -වේදනාවෙන්
කඳුළු වගුරනු -බලා තුරැ හිස
බියෙන් හැකිලී -ලපළු අතු ඉති
කැකුළු මල් යායක් -වැටී බිම
ඇස් දවා යන -හිම පියලි ගෙන
කුණාටුව දොර -අගුළු බිදගෙන
සම සිඳී ඇට-මිදුළු දක්වා
සියුම් රිදුමක් -ඉතිරිකර හෙට
දිනක් ඔබ මා -වෙත ගෙනා හැටි
(අවසන් ගමන් යාම සදහා තෝරාගත හැකි විවිධ අංගෝපාංගයන්ගෙන් යුතු අවමංගල පැකේජ ඇතුලත් මෙනුපත දැක ලියු කවිය)
නැගුණත් හිරැ එළිය කර
බැස යයි ලොව ඇඳීරි
කර
පිපුනත් මල් සුවඳ කර
ගිලිහෙයි රුව මිලින කර
තැනුවත් යකුරු උණු කර
පස් වේ යදම් මළ කර
ගලා එන මහ නදී සැඩකර
සැනහී නිදති සමුදුර
වී ලෝ දහම මනහර
පුතු සිත තබමි කවි
කර
දිනක යමි ඔබ අතහැර
මම ආ ගමන නිමකර
පුත නුඹ උපන් එදවස
දැනිනි මා සක්විති ලෙස
පිපුනි සිත් මල්
සහස
ඇසිමි පතුලින් ජය ගොස
බිම පත් ලේන් පොවු ලෙස
හඬන විට මා අභියස
ඉනූ දරු සෙනෙහස
ඉහිරුණි අගින් මා
ඇස
පෑ භව මතක තරු රැස
ඔබය පුතු කප්
සුවහස
සිහිවී පෑමි මදහස
මට මා පියා කී බස
යා හැක සිනාසී බැස
තබා බර පුතු උර හිස
මා මිලින වූ දවසට
නොසිතව සැවය පියෙකුට
ගෙවා මිල මල්කරුනට
සරසා ලෙසට මඟුලට
හොවා මල් මත සැපට
නිගා නොකරනු මෙමට
නොවටී සිරුර දරකට
සලකා ගැරඩි කුණකට
වඩා නොතබා දිනකට
ඉවතලනු කය සොහොනට
දරු සෙනෙහස මහත
කවි කරවන්න පද නැත
තබා දරුවන් හිස මත
රකී ලෙස තම දෙනෙත
නොසිදේ බිදක් දරු සිත
යතත් ගිලිහී මුකුලිත
සුවඳ රැඳී සේ මල් මත
තරු වී දිලී ගගනත
දරුවන් වෙතම දියනෙත
සිටී නම් දුක්
සුළි මත
තැවී නොනිදා යහනත
දරු දුකින් වී කම්පිත
උණුවේ සැණින් හදවත
සුළං රැල වී සිඹ
නෙත
අහස ගුගුරා වැළපෙත
කඳුළු වගුරා පියසි මත
නළවයි පෙමින් මිහිකත